Spodobała się Wam powieść sprzed prawie 60 lat. Dziwne? Nic a nic! To książka, która się nie starzeje, bo porusza sprawy młodych ludzi: dorastania, przyjaźni, miłości, relacji z rodzicami, trudnych wyborów. To problemy zawsze aktualne wśród nastolatków.
Treść lektury przypomnieliśmy sobie, wykorzystując symbole z “Gry na emocjach”. Przy okazji utrwaliliśmy sobie pojęcie symbol. Świetnie Wam poszło! Gratuluję 🙂
Zobaczcie, jak można w tę grę zagrać niepolonistycznie 😉
To Wy zaplanowaliście cele na kolejne lekcje.
Przypominam, że postanowiliście omówić świat przedstawiony w powieści przy pomocy gry w kapustę.
Chcecie napisać ciąg dalszy powieści lub jej alternatywne zakończenie.
Jak napisać ciekawe opowiadanie? Posłuchajcie rad
Będzie to opowiadanie w pięciu kolorach, bo przy samoocenie posłużycie się kolorowymi kredkami.
W swoim opowiadaniu zakreśl przy użyciu kredek odpowiednie fragmenty:
- Opis postaci- na zielono.
- Opis przeżyć wewnętrznych- na żółto.
- Opis miejsca- na niebiesko.
- Dialogi- na czerwono.
- Wyrazy oznaczające następstwo czasu (np. najpierw, później, wtem, nagle, w końcu itp.)- na fioletowo.
- Oddziel grubą kreską części opowiadania: wstęp, rozwinięcie, zakończenie.
- Policz akapity w Twojej pracy i zapisz, ile ich jest w Twoim opowiadaniu.
- Zapisz w punktach plan wydarzeń Twojego opowiadania.
Przygotujecie w drużynach escape room.
Chętni napiszą także list do wybranego bohatera.
Możecie w wolnej chwili posłuchać sobie wybranych fragmentów powieści Ireny Jurgielewiczowej.
Czekają nas inspirujące lekcje 🙂
